In volle vakantieperiode viel bij "enkele" bewoners van Ternat een "commodo en incommodo onderzoek" in de bus. Niets speciaals zoals gewoonlijk.  Helaas, driemaal helaas !!
Landbouwer Bayens wil een (mestverwerkend)  bedrijf opstarten in een idyllisch uithoekje van Ternat.

Enkele buurtbewoners spitten het zaakje uit en ontdekken dat de hele opzet nogal grotesk bekeken wordt  : niet minder dan 4 aanvragen Vlarem I voor evenveel uiterst hinderlijke activiteiten. Een aantal vergunningen klasse 2 kunnen er ook nog bij.
Een aantal buurtbewoners zien de stinkende bui hangen en verenigen zich : Werkgroep Terlinden is geboren en gaat op pad om zelf informatie te verzamelen en de mensen te informeren.
Dit bleek nodig, want niemand werd op de hoogte gebracht van deze plannen.
Na bezoek aan gelijkaardige installaties te Oostmalle en Zoutleeuw bleek dat het niet alleen om een reukje ging, maar veel meer.  Uit gesprekken met (slachtoffers) buren bleek dat de gevaren op zijn zachtst uitgedrukt zwaar onderschat werden.

Wat dacht U van lawaai, permanente stank, verkeersoverlast, toxiciteit, aanvoer van kadavers, ongedierte, ontploffingsgevaar, enz.  En dat is nog maar het begin, want als het rendement en de stank gaan tegenvallen is uitbreiding van de installaties de enige optie. Zo kunnen buurtbewoners en de uitbaters zelf gegeizeld raken in een technologisch avontuur dat een hele regio in een spiraal naar beneden trekt.
Omdat stank en lawaai niet stoppen aan de gemeentegrenzen werd er beslist om ook de inwoners van het naburige Sint-Martens-Bodegem op de hoogte te brengen.

Intussen kwam de hele opzet aan de oren van het Gemeentebestuur van Ternat. Deze besliste om in allerijl het openbaar onderzoek met 14 dagen te verlengen en snel een vergadering te beleggen waarop de betrokken landbouwer alsnog zijn project mag proberen te verkopen.
Maar wat gebeurde er : de verwondering en de reeds gegronde ongerustheid namen bij de bewoners nog verder toe, zodat er op korte tijd  samen een 60-tal bezwaarschriften  en een petitie van een 150-tal handtekeningen ingediend werden.

En toen begon het wachten op het advies van Burgemeester en Schepenen. Maar dat deden we niet zomaar . We beslisten om pamfletten te laten drukken en te verspreiden, protestborden te laten maken en die op strategische plaatsen in de gemeente te zetten. We deden ook een oproep om te betogen toen het Schepencollege vergaderde en zijn beslissing nam.  Met protestborden vatten we post voor ons gemeetehuis want deze mest- en afvalverwerkende stinkfabriek mag er niet komen. Dit is dan ook onze inzet en niets minder.
Eerste overwinning : de gemeente kan geen  advies geven wegens teveel onduidelijkheden in het dossier en stuurde het hele zaakje door naar de Provincie.

Enkelen snuffelden nog wat rond in het lijvige dossier en stuiten op de volgende verrassing.
Landbouwer Bayens blijkt  reeds sedert februari 2006 een bouwvergunning op zak te hebben voor zijn industrieel mest- en afvalverwerkend bedrijf.  Hoe komt het toch dat niemand dat weer wist?
Raar maar waar: in dit landelijk stukje Pajottenland mag er in een nabijheid van 100 meter van boer Bayens geen bos aangeplant worden want dat zou het  landelijk karakter van de streek kunnen schaden, maar een bouwvergunning voor een uiterst hinderlijk bedrijf kan er zonder probleem wel af!!
Laten we wel wezen, dit dient dringend rechtgezet worden. Werkgroep Terlinden besliste dan ook terecht om een verzoekschrift tot nietigverklaring van deze bouwvergunning bij de Raad van State in te dienen.  Een gedane zaak ondertussen.

U hoort nog van ons , want plannen heeft de Werkgroep Terlinden  nog genoeg en het is voor  ons een uitgemaakte zaak:
WIJ ZULLEN STRIJDEN TOT HET EINDE want dit INDUSTRIEEL MESTVERWERKEND BEDRIJF met alle gevolgen vandien KOMT ER NIET IN TERNAT.
Wat ergens anders niet kan, kan zeker ook niet in het schone land van Breughel !!!
En bovendien willen wij geen 2de Loenhout worden waar ze met de rotte eieren
zitten en er nu dik spijt van hebben.
 

Wij houden u op de hoogte van onze strijd, tot gauw.